วันจันทร์  นาทีแรกที่เห็นภาพนี้ ผมนึกถึงสมองของคน บางครั้งผมก็เชื่อจริงๆนะว่าต้นไม้ป่าไม้เค้าเชื่อมโยงกัน  ติดต่อสื่อสารกันเป็นโยงใยน่าจะคล้ายกับเซลสมองที่เชื่อมกันในระดับที่ตาเปล่าเราไม่เห็น  มันก็น่าจะคล้ายกับหนังเรื่องอวตารที่ชนเผ่าเชื่อมโยงจิตใจและความคิดตัวเองเข้ากับธรรมชาติ  โดยใช้เพียงแค่เส้นใยบางๆจากนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็ถ่ายทอดซึ่งกันและกันและเราก็เข้าถึงกันและกัน นั้นแหละครับโมเม้นที่ผมดี้พพพพกับตัวเอง ผมไม่เคยเข้าใจคำว่าเข้าถึงมาก่อนจนกระทั่งภาพนี้ที่ทำให้เหตุการณ์ข้างบนที่กล่าวมาเกิดขึ้น  แล้วมันก็สั่นสะเทือนในจิตใจว่าแท้จริงแล้วนั้นผมเองก็คือเส้นประสาทที่เป็นจุดเชื่อมโยงเส้นนึง ความน่าสนใจสำหรับผมอีกหนึ่งอย่างคือผมทึ่งในความสามารถของคนที่สร้างสรรค์พื้นที่นี้ขึ้นมา  โดยใช้ร่างกายของมนุษย์นี้แหละสรรค์สร้างไร่สำหรับผมนี้คือความสวยงามที่ธรรมชาติและมนุษย์ร่วมกันสร้างขึ้น