วันจันทร์ 

นาทีแรกที่เห็นภาพนี้ ผมนึกถึงสมองของคน

บางครั้งผมก็เชื่อจริงๆนะว่าต้นไม้ป่าไม้เค้าเชื่อมโยงกัน 

ติดต่อสื่อสารกันเป็นโยงใยน่าจะคล้ายกับเซลสมองที่เชื่อมกันในระดับที่ตาเปล่าเราไม่เห็น 

มันก็น่าจะคล้ายกับหนังเรื่องอวตารที่ชนเผ่าเชื่อมโยงจิตใจและความคิดตัวเองเข้ากับธรรมชาติ 

โดยใช้เพียงแค่เส้นใยบางๆจากนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็ถ่ายทอดซึ่งกันและกันและเราก็เข้าถึงกันและกัน

นั้นแหละครับโมเม้นที่ผมดี้พพพพกับตัวเอง

ผมไม่เคยเข้าใจคำว่าเข้าถึงมาก่อนจนกระทั่งภาพนี้ที่ทำให้เหตุการณ์ข้างบนที่กล่าวมาเกิดขึ้น 

แล้วมันก็สั่นสะเทือนในจิตใจว่าแท้จริงแล้วนั้นผมเองก็คือเส้นประสาทที่เป็นจุดเชื่อมโยงเส้นนึง

ความน่าสนใจสำหรับผมอีกหนึ่งอย่างคือผมทึ่งในความสามารถของคนที่สร้างสรรค์พื้นที่นี้ขึ้นมา 

โดยใช้ร่างกายของมนุษย์นี้แหละสรรค์สร้างไร่สำหรับผมนี้คือความสวยงามที่ธรรมชาติและมนุษย์ร่วมกันสร้างขึ้น